Psikoza i referohet simptomave si deluzione, halucinacione, mendim dhe të folur të çorganizuar, dhe sjellje motorike të çuditshme dhe të papërshtatshme (përfshirë katatonia) që tregojnë humbje të kontaktit me realitetin. Kjo diagnozë zbatohet kur psikoza është për shkak të efekteve fiziologjike të një gjendjeje mjekësore. Shembuj janë sjellja psikotike ose halucinacionet olfaktive që ndonjëherë lidhen me epilepsinë e lobit temporal dhe sindroma e neglizhimit kontralateral që ndonjëherë shkaktohet nga lezionet e lobit parietal.

Çrregullime të tjera mjekësore që mund të shkaktojnë psikozë përfshijnë tumoret dhe infeksionet e sistemit nervor qendror, insultin, migrenën dhe çrregullime të ndryshme endokrine. Diagnoza nuk përdoret nëse pacientët kanë një përgjigje të ndërmjetësuar psikologjikisht ndaj sëmundjes mjekësore (p.sh., psikoza në njësinë e kujdesit intensiv [ICU]), psikoza për shkak të efekteve të barnave ose të terheqjes nga barnat, ose çmendje e shkaktuar nga një gjendje mjekësore.

Është thelbësore të vendoset një marrëdhënie kohore midis gjendjes mjekësore dhe psikozës (d.m.th., ato fillojnë dhe përfundojnë në të njëjtën kohë). Trajtimi i gjendjes mjekësore shpesh zvogëlon ashpërsinë e simptomave psikotike, por disa pacientë kanë nevojë gjithashtu për trajtim specifik për simptomat psikotike.