Më parë, ky çrregullim njihej si çrregullim fakticios përmes prokurës ose sindroma e Munchausen përmes prokurës. Në çrregullimin fakticios të imponuar mbi një person tjetër, njerëzit, zakonisht kujdestarët (si prindërit), prodhojnë ose falsifikojnë qëllimisht simptoma ose shenja fizike ose psikologjike në një person nën kujdesin e tyre (zakonisht një fëmijë), në vend që t’i bëjnë këtë vetes (si në çrregullimin fakticios të impunuar mbi veten).
Kujdestari falsifikon historikun dhe mund t’i bëjë dëm fëmijës me ilaçe (të përshkruara dhe/ose të paligjshme) ose agjentë të tjerë, ose të shtojë gjak ose kontaminantë bakterialë në mostrat e urinës për të simuluar sëmundje. Kujdestari kërkon kujdes mjekësor për fëmijën dhe duket thellësisht i shqetësuar dhe mbrojtës. Fëmija zakonisht ka një histori shtrimesh të shpeshta në spital, zakonisht për një shumëllojshmëri simptomash jo specifike, por pa një diagnozë të qartë. Fëmijët e viktimizuar mund të jenë seriozisht të sëmurë dhe ndonjëherë vdesin.
Çrregullimi fakticios i imponuar mbi një person tjetër është zakonisht i vështirë për t’u njohur, sidomos kur historia e kujdestarit është e besueshme (p.sh., raportimi i etheve tek një foshnje) dhe/ose personi i viktimizuar është jo-verbal.
Referenca:
Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th edition, Text Revision (DSM-5-TR). American Psychiatric Association Publishing, Washington, DC, 2022, pp 367-370.
